مقایسه سبک های حل مسئله و باور های خودکارآمدی در دانش آموزان دوره دبیرستان مدارس نمونه و عادی

چکیده این پژوهش با هدف مقایسه سبک های حل مسئله و باورهای خودکارآمدی در دانش آموزان دوره دبیرستان مدارس نمونه و عادی شهر شبستر در سال تحصیلی 1391-1390 با استفاده از روش تحقیق توصیفی - پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دانش آموزان دبیرستان های نمونه و عادی شبستر با تعداد 3839 نفر بود و حجم نمونه 350 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی خودکارآمدی عمومی شرر و سبک های حل مسئله کسیدی و لانگ استفاده شد. داده ها بوسیله نرم افزار spss و با استفاده از آزمون t مستقل، آزمون یومن ویتنی و همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد خودکارآمدی در دانش آموزان دبیرستان های نمونه بالاتر از دانش آموزان عادی است. بین سبک های درماندگی در حل مسئله، مهارگری حل مسئله، سبک حل مسئله خلاقانه و سبک اجتناب دانش آموزان در دبیرستان های نمونه و عادی شهر شبستر تفاوت معنی داری وجود ندارد ولی بین سبک های اعتماد در حل مسئله و سبک گرایش دانش آموزان در دبیرستان های نمونه و عادی شهر شبستر تفاوت معنی داری وجود دارد. بین سبک های درماندگی در حل مسئله، مهارگری حل مسئله و اعتماد در حل مسئله با خودکارآمدی دانش آموزان در مدارس عادی رابطه معنی داری وجود ندارد ولی بین سبک های حل مسئله خلاقانه، سبک اجتناب و سبک گرایش با خودکارآمدی دانش آموزان در مدارس عادی رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. در دانش آموزان مدارس نمونه بین هیچ کدام از سبک های حل مسئله با خودکارآمدی رایطه معنی دار وجود ندارد. کلید واژه ها: سبک های حل مسئله، خودکارآمدی، مدارس عادی و نمونه